Wim Peters, Enschede 1948

 

Verleden

 

Ik heb de opleiding MO-Tekenen aan de Rietveldacademie in Amsterdam gedaan. Daarna ben ik jaren werkzaam geweest als docent tekenen, illustrator bij tijdschriften en allerhande uitgaven, grafisch vormgever en vrij kunstenaar. Fotograferen doe ik al vanaf 1970.

 


 

Fotografie

 

Dat fotografie een deel is van mijn leven mag duidelijk zijn. Fotografie is altijd onderdeel geweest om mijn doel in mijn werk te bereiken, voor mijn illustraties, tekeningen en groot formaat schilderijen. Door middel van meerdere kunstvormen heb ik mijn wereld vormgegeven. Een wereld waarin ik de onherroepelijke chaos in mijn hoofd tracht te ordenen.

 

Sinds een tijd doe ik dit ook op fotografische wijze. Mijn fantasiebeelden geef ik via fotocollages vorm. Schetsen vormen de basis voor mijn foto’s. Aan de hand van een plan start ik met fotograferen van mijn onderwerp. Ook kan ik putten uit een ruim archief van zelf gemaakte beelden. Al fotograferend ontstaat het beeld dat ik in mijn gedachten heb. Elk deel, hoe groot of klein ook, is eigenhandig tot stand gekomen.

 

 

 


Photoshop

 

In Photoshop stel ik mijn beelden samen. Vrijwel alles met de hand, het knipwerk, het op kleur brengen, schaduwen, reflecties en spiegelingen. Mijn ‘klassieke’ tekenopleiding is daarbij een voordeel. Zo maak ik korte series met thema’s. Er ontstaan figuratieve beelden met abstracte elementen die mijn wereld verbeelden. Wat blijft zijn foto’s of samenstellingen die aangenaam voor het oog zijn. De originele bestanden zijn groot formaat (150 x 150 cm of 120 x 180 cm).

 

Huidige fotografie

 

Fotograferen heeft voor mij een ander doel gekregen. Ik zoek naar perfecte onderdelen voor mijn beelden; scherp, zo niet haarscherp. En omdat ik veel vrijstaande beelden nodig heb in mijn fotoconstructies is het bijzonder gericht fotobeelden zoeken. Mijn beelden bestaan uit figuratieve en abstracte delen en daar moet ik vaak vooraf rekening mee houden. Ik heb heel veel foto’s nodig, omdat mijn constructies bestaan uit veel beelden; soms wordt één figuur uit wel meer dan 20 delen opgebouwd. Mijn constructies beslaan dan ook vele lagen (Photoshop); dat kunnen er zo een stuk of 80 zijn.

 


Conceptueel

 

In al mijn beelduitingen, teken- of schildertechnieken, illustraties, grafische vormgeving of fotografie blijf ik degene die ik ben: een warhoofd met kaders. Die kaders geven me soms letterlijk de kracht mijn chaos te beheersen. Toch kan ik in mijn werk ook klantgericht werken. Maar wel tot op zekere hoogte. De chaos moet en mag niet altijd zichtbaar zijn. Het kader bepaalt de uitspatting. Een beeld, of samenstelling van, moet in het kader van de kunst van het weglaten een zodanige opbouw hebben dat de kijker er zijn eigen weg in kan vinden. Ik stuur aan. Daarom blijft het van belang dat een beeld het verhaal vertelt; dat van de maker én dat van de beschouwer. Het moet lezen als een boek.

 

 

 

 

Delen

 

Ik ben gewend de eigen ensceneringen van mijn beelden te maken. Als je veel tekent, illustreert of vormgeeft dan stel je je eigen wereld samen. Verhoudingen leer je kennen, composities zijn bekend. Het moet echter wel een wereld worden die herkend wordt. Delen van je wereld met anderen is prettig en het is meer dan aangenaam dat een ander meevoelt of denkt met jouw ideeën.

 

De vraag wat wil je nu vertellen met die foto blijft voor mij altijd een dialoog met de kijker.